آیا سلامت خودابراز شاخص مناسبی برای اندازه گیری سلامت افراد جامعه است: مطالعه مروری

مقدمه و اهداف: سلامت به عنوان معمول ترین پی آمد در پژوهش های سلامت مد نظر می باشد. ابزار زیادی برای ارزیابی عینی و ذهنی سلامت وجود دارد. یکی از شاخص های سنجش سلامت، «سلامت خودابراز» می باشد که تنها با یک سؤال به ارزیابی سلامت می پردازد؛ بنابراین استفاده از آن آسان و مقرون به صرفه است. در این مطالعه مروری، به چالش ها و سوگیری هایی که این شاخص در تفسیر نتایج ایجاد می نماید؛ توجه شده است. روش کار: در این مطالعه مروری با واژگان کلیدی سلامت خودابراز در عنوان، بانک اطلاعاتی مدلاین و ایران مدکس در دسامبر 2013 میلادی جستجو گردید 1106 عنوان و چکیده به دست آمده مرور گردید که از این میان 106 مقاله در مرور ابتدایی مرتبط تشخیص داده شدند. همین طور منابع برخی از این مقالات در صورت مرتبط بودن (16 مقاله) نیز بررسی گردید. نتایج: اگر چه سؤالات 5 یا 7 گزینه ای، مقایسه ای و غیر مقایسه ای برای خودارزیابی سلامت وجود دارد، شواهد بیانگر از هم پوشانی یافته های این سؤالات می باشند؛ به طوری که برتری هیچ یک بر دیگری نشان داده نشده است. از طرفی روایی این شاخص در گروه های اقتصادی- اجتماعی و نژادی مختلف متفاوت گزارش شده است؛ به طوری که می تواند باعث بیش یا کم برآورد نمودن تفاوت در گروه های مورد مطالعه گردد. نتیجه‏گیری: سؤال سلامت خودابراز هم چنان در پژوهش ها و ارزیابی های سلامت و درمان پراستفاده و مفید باقی مانده است. نکته ی مهم این که لازم است در تفسیر و مقایسه ی نتایج این پژوهش ها به تفاوت در سطح تحصیلات، وضع اقتصادی و فرهنگی گروه های شرکت کننده توجه شود.